آموزش پرورش طاووس و جوجه کشی از تخم طاووس

بروز شده در : ۱۳۹۹٫۰۹٫۲۹

اگر علاقه مند به پرورش و تکثیر این پرنده زیبا هستید باید بگویم که می توانید کار خود را با یک جفت هم شروع کنید. مطمئنا بعد از گذشت زمان می توانید کار خود را با توجه به مساخت و امکاناتی که در اختیار دارید گسترش داده و پا به عرصه تکثیر و صادرات این پرنده زیبا و با ارزش که سود زیادی به همراه خواهد داشت، بگذارید.

طاووس های ماده در سن دو سالگی و پرنده های نر در سن سه سالگی به سن بلوغ می رسند.فصل جفت گیری آنها از اوایل بهار شروع و تا اوایل پاییز ادامه خواهد داشت.

در طبیعت وحشی ماده ها می توانند هر ساله تخم های نطفه داری نزدیک به ۸ تا ۱۲ عدد بگذارند ولی کسانی که در این کار خبره شده اند با روش های دیگری چون استفاده از دستگاه های جوجه کشی تمام اتماتیک و یا استفاده از دایه های استیجاری چون قرقاوول یا بوقلمون ، تعداد و دوره ی تخم گذاری پرنده را افزایش می دهند تا بتوانند جوجه های زیادی را تکثیر کنند. متاسفانه با شروع تورم های اخیر در کشور ایران، نمی توانم به شما خوانندگان عزیز، اطلاعات دقیقی از قیمت جوجه طاووس بدهم ولی در سال 97 قیمت هر جوجه طاووس با توجه به نژادی که داشتند بین ۵۰۰٫۰۰۰ تا ۱٫۵۰۰٫۰۰۰ هم می رسید.یعنی اگر سالانه بتوانید از یک جفت طاووس ۲۰ جوجه را تکثیر کنید، درآمد شما بین ۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۳۰٫۰۰۰٫۰۰۰ میلیون تومان خواهد رسید که این درامد با توجه به هزینه های کمی که طاووس ها برای نگهداری دارند، عالی و مقرون به صرفه است. قطعا درامد شما با تعداد جفت هایی که در اختیار دارید تا چندین برابر افزایش خواهد یافت.

پتانسیل تکثیر و پرورش جوجه طاووس ها انقدر زیاد است که هم اکنون بسیاری از بانوان ایرانبا وارد شدن در این صنعت سودآور، به در امدهای هنگفتی دست یافته اند.

نکته: شک نکنید که همه نژادهای طاووس ها برای جفت گیری و پرورش مناسبند و مشتریان خاص خود را دارند. فقط کافی است مولدهای سالم و جوانی از آنها تهیه کنید و وارد این حرفه سود آور شوید.

نکته: طاووس‌ها بر خلاف سایر پرندگان می توانند دو تا سه همسر اختیار کنند و این امر به نفع پرورش دهندگان است چرا که بازده تولید تخم افزایش خواهد یافت.

« آموزش پرورش و جوجه کشی طاووس »

تخم نطفه دار طاووس قیمت بسیار بیشتری نسبت به دیگر ماکیان دارد و به راحتی نمیتوان آن را تهیه کرد. در صورتیکه یک جفت طاووس در اختیار داشته باشید، از سن 3 سالگی به بعد میتوانید از آنها جوجه بگیرید. جوجه کشی طبیعی طاووس کمی حساس تر از سایر پرندگان است، چون طاووس ماده پرنده ای ترسو بوده و اگر محیط پر رفت و امد و پر سر و صدا باشد، این پرنده بر روی تخم ها نمیخوابد. البته از مرغ کرچ یا بوقلمون کرچ هم میتوان برای جوجه کشی طبیعی طاووس استفاده کرد که شرایط خاص خود را دارد.

اما با توجه به قیمت بالای تخم نطفه دار طاووس و ارزش بالای جوجه های آن، بهتر است که برای تکثیر این پرنده از ماشین جوجه کشی استفاده کنید. از آنجایی که این پرنده در تعداد پایین تخم میگذارد و پرورش آنها بصورت گله ای مرسوم نیست، تهیه دستگاه جوجه کشی خانگی برای این منظور به صرفه تر خواهد بود.

جوجه کشی طاووس به طور معمول ۲۸ روز طول میکشد که ممکن است برخی جوجه ها زودتر از ۲۸ روز و برخی دیگر چند روزی دیرتر هچ شوند. این موضوع بستگی به کیفیت تخم نطفه دار و دما و رطوبت جوجه کشی دارد. بنابراین در زمان جوجه کشی از طاووس در روز ۲۸ ام دستگاه را خاموش نکنید و تا چند روز دیگر هم صبر نمایید.

لازم به ذکر است که در بین طیور مختلف جوجه طاووس در داخل تخم نسبت به نوسانات دمایی حساس تر و آسیب پذیرتر می باشد. لذا برای جوجه کشی طاووس دستگاه های دقیق و حرفه ای همچون ایزی باتور ۶ توصیه میشود. در دوران ستر (۲۵ روز اول) دمای ۳۷٫۵ الی ۳۷٫۷ درجه و رطوبت ۶۰ درصد برای جوجه کشی طاووس مناسب می باشد.

نطفه سنجی از تخم های طاووس را به روز هفتم جوجه کشی موکول کنید. در روز هفتم با گرم کردن محیط عمل نوربینی از تخم ها را انجام داده و تخم های بدون نطفه را حذف نمایید.

دوران هچ جوجه کشی طاووس نیز از ابتدای روز ۲۶ ام شروع خواهد شد. در زمان هچر دمای ۳۷٫۲ درجه و رطوبت ۷۵ درصد برای جوجه کشی طاووس ایده ال می باشد. در ایام هچر چرخش تخم ها را متوقف نموده و از باز کردن درب دستگاه خودداری کنید. همچنین برای بیرون آوردن جوجه ها از دستگاه عجله نکنید و اجازه دهید حداقل ۲۴ ساعت جوجه ها داخل دستگاه باقی بمانند. جوجه ها را پس از خارج نمودن از دستگاه حتما به محیطی تمیز و به زیر لامپ مادر مصنوعی منتقل نمایید. محیط نگهداری جوجه ها از قبل باید آماده و گرم شده باشد. برای خرید لامپ مادر مصنوعی مخصوص جوجه یک روزه به این لینک میتوانید مراجعه کنید.

طاووس نر برای جذب کردن ماده ها به سمت خود دمش را همانند چتر باز و خود نمایی می کند. هر چقدر که دمی بلند و رنگارنگی داشته باشد معیار مناسبی برای انتخاب از طرف خواهد بود. جالب است بدانید که پرهای دم پس از پایان فصل جفتگیری شروع به ریختن می کند تا فصل دیگر، پرهای زیبا و رنگارنگ تری به وجود آید.

یک گونه نایاب از خانواده طاووس های سبز است که اندام ظریف تری نسبت به سایر گونه های خود دارد. از مشخصات ظاهری آن می توان به کاکل پرچمی شکل سبز رنگ، که بر روی سرش خودنمایی می کند اشاره کرد. هچ کرک و پری بر روی صورتش وجود ندارد و اطراف چشم هایش به رنگ آبی است . خط زرد رنگی از کنار گویش هایش شروع و تا زیر نوک پرنده ادامه یافته است. رنگ منقار و پاهایش قهوه ای متمایل به سیاه است و در قسمت بالای پا، خال های قهوه ای و سیاه رنگی به چشم می خورد.

گلو و قسمت انتهای گردن پرنده به رنگ آبی متالیک دیده می شود (ترکیبی از رنگ سبز و آبی) و رنگ پرهای شکمش به رنگ سبز تیره و بال هایی به پرهای سرمه دارد. شاه پرهای پرواز پرنده به رنگ قهوه های شکلاتی است.

یک دم سبز با گلهای چشمی شکل دارد که جلوه خاصی به به ظاهر پرنده داده است که هرچه سن نر بالاتر می رود به طول پرهای دم اضافه می شود. رنگ بندی بال و پر طاووس های ماده هم تقریبا به همین صورت است منتها در میان پرهای اطراف گردن و سینه پرنده خال های رنگ سبز رنگی همنند پولک خودنمایی می کند و پرهای شکم، پشت کمر و دم ماده جاوا به رنگ قهوه ای تیره است.

« طاووس جاوا »

زیستگاه اصلی طاووس سبز میانمار و جاوه است و در میان مردم منطقه به اژدهای سبز هم مشهور است. این نژاد از طاووس هم بسیار نایاب شده است حتی دسته های دیگری از این پرنده منقرض شده اند.

گردن طاووس نر به رنگ آبی متالیک است و تا زیر سینه ادامه یافته و روی بالهایش راه راه با زمینه کرم و رگه های سیاه است. پرهای دم و شاه پرهای پروازی طاووس سبز همان رنگ بندی را دارد که طاووس جاوا به آن منقش شده است.

پرهای گلوگاه ماده ها سبز پولکی است و پوست صورت آنها همانند جفت خود بدون کرک و به رنگ سفید دیده می شود. رنگ پرهای قسمت سینه کرم و پرهای پشت پرنده قهوه ای تیره است. منقار و پاها نیز قهوه ای تیره می باشند.

« طاووس سبز »

نام دیگر این نژاد از طاووس ها کامئو است. نرهای آنها سر و گردن و پرهای پشت کمرشان به رنگ قهوه ای تیره است . این رنگ در قسمت سینه روشن تر می شود. یک کاکل پرچمی قهوه ای رنگ بر روی سرش خودنمایی می کند. شاه پره هایش به رنگ قهوه ای شکلاتیست و پرهای دمش قهوه ای روشن با گلهای چشمی شکل، تیره دیده می شود ولی نمی توانند آن را همانند چتر باز، و به صورت قوص به نمایش بگذارد.

رنگ پرهای گردن ماده ها به رنگ سبز پولکی است.رنگ پرهای سینه کرم است که امتداد آنها به شروع پرهای پشت کمر با رنگ قهوه ای روشن ختم می شود. منقار و پاهایش به رنگ قهوه ای تیره و روی سرش کاکل پرچمی، به رنگ قهوه ای دارد.

آنها هم همانند نژاد اژدها صورتی سفید و بدون کرک دارند.

« طاووس سبز »

در واقع ژنتیک طاووس سفید جهش یافته طاووس آبی هندیست. سرتا سر پوشش پر های بدن این نژاد از طاووس به رنگ سفید یکدست است.حتی دم بلند، زیبا و باشکوهی که دارد با گلهای چشمی شکل به رنگ سفید است و یک تاج سفید رنگ بر روی سرشان خودنمایی می کند. با افزایش سن طول پرهایشان در نواحی دم بیشتر می شود آنها هم پوست صورت شان سفید و بدون کرک است.

« طاووس سفید »

طاووس سرمه ای هم یک گونه جهش یافته از طاووس هندی(آبی) و طاووس سفید است ولی بیشتر با نام طاووس مصری مشهور است. پرهای قسمت گردن تا زیر سینه آنها به رنگ آبی متالیک است. کاکل حنایی رنگ، دم سبز و پرهای سرمه ای رنگ بالهایشان، جلوه خاصی به ظاهر پرنده بخشیده است. شاه پرهای پروازی انها هم به رنگ قهوه ای شکلاتیست.

پرهای بدن ماده این نژاد از طاووس ها به رنگ کرم روشن است و بر روی گردنشان خال های سبز و مشکی دیده می شود. اما این خالها در پشت کمر مشکی هستند. نوک و پاها نیز قهوه ای تیره می باشد. پوست صورت نرها و ماده ها بدون مو و سفید رنگ می باشد.

« طاووس مصری »

طاووس هندی یکی از معروفترین و زیباترین طاووس در بین سایر گونه های خود هستند. زیستگاه اصلی آنها کشور هند و پاکستان است. اگر با نژادهای اصیل آنها مواجه شوید، باید پرهای گردن تا زیر سینه آنه به رنگ آبی متالیک باشد. پرهای روی بالها، راه راه در زمینه کرم است که با رگه های سیاه بیشتر خودنمایی می کند. رنگ شاه پرهای پروازی آنها هم شکلاتیست و دم زیبایی به رنگ سبز با گلهای چشمی سبز رنگ دارد

پرهای قسمت گردن ماده ها هم سبز خالدار است و رنگ پرهای سینه کرم که در نواحی کمر به رنگ قهوه ای تیره در می آید. پوست صورت شان بدون کرک و به رنگ سفید است ولی منقار و پاهایشان به رنگ قهوه ای است.

« طاووس هندی »

طاووس ها را در هر جایی می توان نگهداری کرد ولی قبل از شروع فصل تخمگذاری محل نگهداری آنها را تمیز و ضدعفونی کنید تا به بیماری و انگل و باکتری های بیماری زا مبتلا نشوند چون بدون شک تخم های آنها، در معرض خطر ابتلا به هر بیماری قرار می گیرد.

آنها می توانند از هر چیزی تغذیه کنند، گل، علف ای خوراکی ، گیاهان سبز، مارهای کوچک و انواع مارمولک ها بهترین غذایی است که آنها می توانند در طبیعت پیدا کنند ولی اگر قصد پرورش این پرندگان زیبا را دارید، می توانید از انواع سبزیجات، کنسانتره، دانه ها، صدف های خوراکی و انواع میوه ها برای تغذیه آنها استفاده کنید.

مکانزیم دفاعی طاووس ها در برابر بسیاری از بیماری ها مقاوم است و کمتر مریض می شوند مگر اینکه به بهداشت محل نگهداری و تغذیه آنها توجه نکنید که در این صورت، بیماری هایی مثل گامبورو، نیوکاسل، کوریزا، کلنی یاسیلوز، پاستورلوز ، مسمومیت غذایی ، برونشیت و انواع بیماری ها زندگی آنها را تهدید خواهد کرد.

اگر مولد های سالمی داشته باشید ( یعنی عاری از هر نوع انگل و بیماری ) با در اختیار گذاشتن جیره غذایی مناسب، می توانید با استفاده از یک دستگاه های جوجه کشی تمام اتوماتیک از تخم های نطفه دار آنها پس از گذشت ۲۸ روز جوجه گیری کنید. اگر دستگاه جوجه کشی را پیشنهاد می کنم بیشتر به خاطر این است که محیط داخل دستگاه، شرایط بهتری را برای ایام ستر و هچر نطفه ها فراهم می کند و مولد ها بعد از یک دوره استراحت کوتاه می توانند دوباره به جفتگیری و تولید تخم مشغول شوند.

دما: دما داخل دستگاه جزو پارامترهای ضروری در جوجه کشی به روش مصنوعی است که باید دمای ۳۷ الی ۳۸ درجه سانتیگراد در تمام قسمت های دستگاه و سراسر تخم ها پخش شود. دستگاه های جوجه کشی که مجهز به فن های اتوماتیک هستند می توانند شرایط بهتری را برای دمای یکنواخت ایجاد کنند که متعاقبا نتیجه بهتری در راندمان تولید خواهد داد.

(امکان چرخش هوای داخل دستگاه) به دلیل ثبات و یکنواخت بودن دما در کل دستگاه نتایج بهتری را در پی خواهد داشت.

رطوبت مناسب هم یکی از پارامترهای ضروری برای جوجه کشی از تخم طاووس است و باید بین ۶۰ الی ۷۰ درصد باشد اگر بتوانید یک دستگاه جوجه کشی تمام اتوماتیک که مجهز به اینوتورهای عبور و مرور هواست، تهیه کنید، مقدار عبور و مرور جریان هوایی که وارد دستگاه می شود، بیشتر قابل کنترل خواهد بود.