آشنایی با تمامی نژادهای کبک

بروز شده در : ۱۴۰۰٫۰۷٫۲۴

کبک از جمله پرندگان کوچک جثه و در حد و اندازه های بلدرچین است که به دلیل ارزش غذایی و دارویی بالایی که فراورده های حاصل از گوشت و تخم آن دارند ، مورد توجه پرورش دهندگان و مصرف کنندگان است. گوشت و تخم کبک سرشار انواع پروتئین و آمینه اسید و املاح معدنی است. گوشت این پرنده پس از پختن بسیار نرم می شود و به دلیل طعم خوشمزه ای که دارد می توان از آن برای تغذیه کودکان استفاده کرد.

جالب است بدانید علی رغم این که کبک بیشتر به دلیل کیفیت فراورده های حاصل از گوشت و تخم آن مورد توجه است ، در برخی نقاط ایران به دلیل رواج خرافات برای دفع سحر و جادو استفاده می شود. این پرنده همانند سایر پرندگان دارای نژادهای گوناگونی است که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

معرفی نژادهای کبک

« معرفی نژادهای کبک »

کبک برفی

این نژاد از کبک نیمه اول قرن نوزدهم توسط یک طبیعت شناس انگلیسی شناسایی شد. این نژاد در ابتدا در کشورهای آسیای میانه مانند هندوستان و پاکستان و شرق آسیا مانند نپال و چین می زیست. نر و ماده این پرنده شباهت بسیار زیادی به هم دارند اما بر روی پای این پرنده یک نوعی ممهیز وجود دارد. پرهای این پرنده در قسمت های مختلف بدن رنگ های متفاوتی دارند. مثلا رنگ پرهای شکم قهوه ای و سفید ، پرهای پشتی بلوطی رنگ ، رنگ پا و منقار سرخ می باشد.

یکی دیگر از تفاوت های جنس نر و ماده کبک وزن آن ها است به طوری که وزن کبک ماده بین 450 تا 550 گرم و به طور متوسط 500 گرم اما وزن جنس نر بین 550 تا 700 گرم یعنی به طور متوسط 600 گرم است.

کبک پرزیوالسکی

این نژاد از کبک که به کبک طوقی نارنجنی معروف است در سال 1876 توسط یک کارشناس روسی شناسایی شد. این نژاد از کبک در شرق آسیا از تبت گرفته تا غرب چین زندگی می کند. این گونه از کبک جزء نژادهایی است که جثه بسیار زیادی دارد و طول حدود 39 سانتی متر است. نر و ماده این پرنده تفاوت آنچنانی از هم ندارند. بر روی گردن این پرنده یقه هایی با پرهای سیاه وجود دارد. اما در قسمت پایین بدن پرهای قهوه ای و بر روی بال نوارهای ظریفی وجود دارد.

کبک کوهی

کبک کوهی در ابتدای قرن نوزدهم توسط یک محقق آلمانی به نام کارل منسیر شناسایی شده و وارد متون علمی شد. کبک کوهی در مناطق جغرافیایی وسیع از جنوب غرب آسیا تا شرق اروپا زندگی می کند. این پرنده در شکاف های موجود بر روی زمین زندگی می کند. بر روی سر ، سینه و پشت آن پرهایی به رنگ خاکستری مشاهده می شود. این نژاد شباهت زیادی به کبک چوکار داردو رنگ آن تیره ای است.

کبک هندی

این نژاد از کبک به کبک چوکار هم معروف است و در زبان فارسی با نام های کو ، حاسه ، زرج ، کوک و ژرژر نیز شناخته می شود. خاستگاه این پرنده کشورهای آسیای میانه مانند هندوستان و پاکستان است و در پاکستان به عنوان پرنده ملی شناخته می شود. این پرنده وزن بیشتری نسبت به گونه های دیگر دارد.

طول بال های این پرنده 55 تا 60 سانتی متر است. منقار آن به رنگ سرخ کمرنگ و ساق پای آن قرمز پررنگ است. این پرنده عنبیه قهوه ای رنگ دارد.

کبک بربری

کبک بربری در سال 1791 توسط یک کارشناس فرانسوی شناسایی شد. کبک بربری در تپه های سنگی و بوته زارها زندگی می کند. این پرنده بومی شما آفریقا و تنگه جبل الطارق و از آنجا به پرتغال انتقال داده شده است. این پرنده دارای 33 تا 36 سانتی متر طول است.

کبک سیسی

این پرنده در سال 1843 توسط یک فرد آلمانی شناسایی گردید. این پرنده در ترکیه و کشورهای غرب آسیا زندگی می کند. این پرنده اندازه ای به طول 22 تا 25 سانتی متر دارد. این پرنده پرهایی به رنگ خاکستری روشن و قهوه ای دارد و منقار آن به رنگ سرخ و قهوه ای است. این پرنده می تواند مسافت های کوتاه را پرواز کند و مسافت های بلند را بدود.

کبک پاقرمز

این نوع کبک به کبک فرانسوی نیز معروف است. این گونه از کبک در سال 1758 توسط یک فرد سوئدی شناسایی و ثبت شد. این پرنده بومی کشورهای غرب اروپا مانند فرانسه و ایبری است و در انگلستان و ولز هم قابل مشاهده است. از لحاظ ظاهری این پرنده دارای پر و بال هایی به رنگ قهوه ای روشن در سر ، پس سر و پشت است

کبک شنی

این گونه از کبک در نیمه اول قرن نوزدهم توسط یک کارشناس هلندی شناسایی و ثبت شد. کبک شنی شباهت هایی با کبک سی سی دارد و خواستگاه ان شرق فلسطین ، جنوب شبه جزیره عربستان و مصر است. این پرنده جثه کوچکی دارد و اندازه آن بین 22 تا 25 سانتی متر است. این کبک بیشتر در مناطق کوهستانی و و دشت های باز سیر می کند. کبک شنی بدن قهوه ای رنگ دارد و در پس چشم هایش یک لکه سفید رنگ دارد. بال های سفید و قهوه ای ان به صورت مخطط است . رنگ پاهای کبک شنی زرد و رنگ منقار ان سرخ مایل به زرد است.

کبک منقار بلند

کبک منقار بلند توسط یک طبیعت دان هلندی در سال 1815 شناسایی و ثبت شد. زیستگاه این کبک جنگل ها ، دشت ها و کوهستان های استوایی و نیمه استوایی است. خاستگاه این گونه شبه جزیره مالاوی ، جزیره سوماترا و کشور برونئی است. کبک منقار بلند که با نام کبک دولیت نیز شناخته می شود از گونه های در معذرض انقراض به شمار می رود.این کبک بدن قهوه ای رنگ داشته و شکم ان در بخش های زیر و پشت به رنگ قهوه ای است. این کبک منقار بلند سرخ رنگ دارد و در کنار کنار چشم خطی سیاه رنگ دارد. بال های کبک منقار بلند به رنگ سیاه و سفید است و به صورت مخطط است. رنگ پاهای این کبک سرخ است.

کبک خاکستری

کبک نژاد خاکستری که با نام های نژاد انگلیسی ، مجاری و هون نیز شناخته می شود در فارسی با نام نژاد چیل نامیده می شود. این گونه از کبک در سال 1758 توسط یک فرد سوئدی شناسایی شد. این پرنده وزن کمی در حد و اندازه 300 تا 400 گرم و طولی به اندازه 28 تا 32 سانتی متر دارد. این پرنده در گروه های 15-20 تایی زندگی می کند و دارای پیشانی و گلوی بلوطی ، سینه خاکستری رنگ و در زیر تنه دارای لکه نعل مانندی است. این نژاد از کبک را می توان در مکان هایی مانند چراگاه ها ، حاشیه های تالاب ها ، اراضی بایر و تپه های شنی زندگی می کند. کبک خاکستری بومی ایران است اما به دلیل این که تعداد کمی دارد رو به انقراض است.

کبک دیوریان

این پرنده در اطراف دریاچه بالکار در روسیه زندگی می کند. این پرنده در ابتدای قرن 19 میلادی توسط دانشمندی به نام پیتر سیمون پلاس شناسایی شد. کبک نژاد دیوریان در در کشورهای شرق آسیا مانند مغولستان ، چین و قرقیزستان زندگی می کند. اگرچه این نوع کبک شباهت زیادی به کبک خاکستری دارد اما در معرض خطر انقراض ندارد.

کبک تبتی

کبک تبتی در در نیمه قرن نوزدهم توسط یک جانورشناس انگلیسی شناسایی شد. این پرنده در ارتفاعات تبت زندگی می کند. اگرچه نوع زندگی این پرنده به صورت پراکنده است اما در مواقع تولید مثل به صورت گله ای زندگی می کند. این پرنده اندازه ای به طول حدود 30 سانتی متر دارد. این پرنده در سر ، زیر گلو و گردن پرهایی به رنگ بلوطی دارد. پرنده های نر و ماده این پرنده از لحاظ ظاهری به هم شباهت دارند اما تعداد پرهای پرنده ماده از کمتر از پرنده نر است.

کبک ماداگاسکار

این گونه از کبک در سال 1786 توسط یک طبیعت شناس ایتالیایی شناسایی شد. خاستگاه این نوع پرنده مناطق کوهشتانی در جزیره ماداگاسکار است. سر و گلوی این پرنده پرهایی به رنگ تیره دارد که در بالا و پایین چشم های آن یک خط سفید وجود دارد.

کبک سیاه

این نوع از کبک که با نام کبک جنگلی سیاه نیز شناخته می شود در سال 1829 توسط یک پرنده شناس ایرلندی شناسایی شد. اندازه این کبک چیزی حدود 27 سانتی متر است. این نوع از کبک در کشورهای شرق آسیا زندگی می کند اما به دلیل کاهش پیدا کردن جمعیت آن ، در حال انقراض است. پرنده نر پر و بال مشکی دارد و منقار آن سیاه رنگ است اما پرنده ماده رنگ بلوطی دارد و گلو و شکم آن به رنگ سفید است. پرنده ماده این پرنده در هر دوره تخم گذاری بین 5 تا 6 تخم می گذارد.

کبک جنگل روبینهو

کبک جنگل روبینهو که خاستگاه اصلی آن تانزانیا است در سال 2005 شناسایی شد. این پرنده در ناحیه پشتی خود دارای دمگاهی به رنگ بلوطی دارد و منقار و زیر گلوی آن سرخ رنگ است. سینه و شکم این نژاد از کبک به رنگ سفید است و با لکه های مشکی و پاهای زرد رنگ است. این پرنده هم همانند برخی نژادهای دیگر کبک رو به انقزاض است.

کبک شکم بلوطی

این پرنده در سال 1789 میلادی توسط یک طبیعت شناس آلمانی شناسایی شد. این نژاد از کبک تحت نام های نژاد تپه ای شکم بلوطی و تپه ای جاوه نیز شناخته می شود. این کبک حدود 29 سانتی متر طول دارد. این پرنده دارای تاج و پس ر قهوه ای رنگ است اما پاهاش آن قرمز و سینه آن خاکستری است. از لحاظ ظاهری جنس های نر و ماده پرنده به هم شباهت بسیار زیادی دارند اما سن پرنده بر روی ظاهر آن تاثیر گذار است به طوری که پرندگان نابالغ صورت مایل به سفید و منقار قهوه ای رنگ دارند که البته رنگ منقار به قهوه ای متمایل می شود. این پرنده در کشور اندونزی زندگی می کند و در جنگل های کوهستانی شرق و غرب جزیره جاوا پراکنده شده است. جنس ماده این پرنده در دوره تخم گذاری چهار عدد تخم می گذارد.

کبک سی چوان

این پرنده در سال 1932 توسط دانشمندی به نام بولتون شناسایی شد. این پرنده در کشور چین زندگی می کند و سی چوان که نام پرنده از آن برگرفته شده است ، نام استانی در مرکز چین است. این نوع از کبک از خانواده فازیانیده است و البته در معرض انقراض قرار دارد به همین دلیل دولت مرکزی چین تمام سعی و تلاش خود را به حفظ این پرنده در بر گرفته است.

کبک سینه بلوطی

کبک سینه بلوطی در سال 1847 توسط یک دانشمند انگلیسی شناسایی شد. خاستگاه این پرنده شرق هیمالیا ، بوتان ، بنگال ، نپال و تبت است. این نوع از کبک دارای سینه بلوطی و رنگ خاکستری است و شباهت زیادی به کبک سینه قهوه ای دارد اما رنگ سر و سینه پرنده با آن متفاوت است. بر اساس آمار ارائه شده فقط حدود 10 هزار کبک سینه بلوطی بر روی کره زمین زندگی می کنند که با تخریب جنگل ها امکان افزایش تلفات نیز وجود دارد.

کبک جنگلی یوزونگوا

کبک سوزونگوا که به کبک جنگلی یوزونگوا هم معروف است در اواخر قرن بیستم توسط یک طبیعت شناس به نام جان فیجسا شناسایی شد. خاستگاه این پرنده در تانزانیا است و به علت شباهتی که به کبک روبینهو دارد در گذشته از زیرگونه های آن شناخته می شد. اما امروزه از آن به عنوان یک گونه مستقل نام برده می شود. این پرنده اندازه ای به طول 29 سانتی متر دارد و جزء پرندگان در حال انقراض است.

کبک تپه ای در سال 1826 توسط یک طبیعت دان فرانسوی شناسایی شد. این نوع از کبک در کشورهای شرق آسیا زندگی می کند و جنگل ها ، کوهستان های استوایی و نیمه استوایی زندگی می کند. پرنده نر اندکی با پرنده ماده متفاوت است به طوری که پرنده نر یک خط نارنجی بر روی خود دارد و منقار آن مشکی است. پرنده ماده این پرنده دارای 3 تا 5 تخم است و به مدت 24 ساعت بر روی تخم آن می نشیند.

کانال تلگرام وبسایت
پیج اینستاگرام وبسایت