روش های تشخیص جنسیت فنچ نر از ماده

فنچ یا سهره همانند طوطی ها، مرغ عشق ها، عروس هلندی ها و قناری ها از جمله پرندگان زینتی به شمار می رود، و اکثر پرورش دهندگان آنها را به خاطر زیبایی و صدای دل نشینی که دارند، پرورش می دهند. فنچ ها نژاد های مختلفی دارند که هر کدام دارای ویژگی های ظاهری و خلق و خو های متفاوتی هستند و فرد پرورش دهنده بنا به سلیقه خودش هر کدام را که مایل باشد انتخاب و پرورش می دهند.

تنها مشکلی که فنچ ها دارند، امکان تشخیص سخت برخی از نژاد های آنها می باشد. در این مقاله سعی خواهیم کرد تا شما را با روش هایی کاربردی در جهت تشخیص ساده تر و حرفه ای تر فنچ ها آشنا کنیم. فنچ ها در حالت کلی به سه دسته تقسیم بندی می شوند:

1- دسته اول گونه هایی هستند که دارای دو شکل ظاهری کاملا متفاوتی هستند و از بدو تولد می توان جنسیت آنها را از هم تشخیص داد. در این دسته، گونه های نر بسیار پر انرژی و پر جنب و جوش می باشد.

2- دسته دوم گونه هایی هستند که در طول سال هیچ ظاهر متفاوتی ندارند مگر در زمان تولید مثل، بدین ترتیب جنسیت نر یا ماده بودن این گونه از فنچ ها را در زمان تولید مثل می توان تشخیص داد. گونه هایی مانند سهره توت فرنگی و بافنده نارنجی دارای چنین ویژگی هایی هستند.

3- دسته سوم گونه هایی هستند که نه تنها در زمان های عادی هیچ گونه تفاوت ظاهری با هم ندارند، بلکه در فصول تولید مثل نیز نمی توان آنها را از هم تشخیص داد. گونه هایی مانند فنچ اجتماعی ، فنچ جغدی و فنچ ادویه دارای چنین خصوصیاتی هستند. بنا براین در ادامه شما را با روش هایی اشنا خواهیم ساخت تا بتوانید از روی علایم گفته شده جنسیت فنچ تان را تشخیص دهید.

روش های تشخیص جنسیت فنچ های بدون تفاوت ظاهری

در صورتی که هیچ گونه تفاوت ظاهری بین دو فنچ ماده و نر وجود نداشته باشد، از روی شیوه حرکت، نحوه رفتار، طرز آواز خواندن و... می توان به تعیین جنسیت آنها پرداخت.

در مورد برخی از فنچ ها مانند فنچ های اجتماعی و فنچ های جغدی می توان گفت که تفاوت هایی مانند نحوه آواز خواندن، حس آشیانه سازی، رفتار معاشقه امیز در تعیین فنچ ها می تواند بسیار کمک کننده باشد. معمولا فنچ های نر در برابر دشمنان و یا حملات، حالت تدافعی و تهاجمی به خود می گیرند و سر و گردن خود را بالا می گیرند در حالی که در فنچ های ماده هیچ رفتار هایی مشاهده نمی شود.

در برخی گونه ها هر دو پرنده نر و ماده جیر جیر های یکسانی دارند، فقط جنس در برخی مواقع آواز های طولانی و ماهرانه سر می دهد که معمولا همراه با رقص خواهد بود و آن هم برای جذب جنس ماده می باشد که در آن صورت می توانید پی به نر بودن فنچ ببرید. و در مقابل فنچ های ماده آواز هایی کوتاه و یا آرام سر میدهند. مثلا آواز فنچ های گورخری از تکرار و ترکیب صداهایی شبیه بییپ یا مییپ می باشد و صدای پرنده های ماده از تعداد کمی آواهای در هم تشکیل می شود . پرنده های نر معمولا زودتر از ماده ها توان آواز خواندن را کسب می کنند ، از یک صدای منظم بلند استفاده می کنند و ریتم آواز خوانی آن ها نیز پیچیده تر است .

برخی دیگر از فنچ ها نیز وجود دارند که هم جنس ماده و هم جنس نر آواز های یکسانی می خوانند و تحت هیچ شرایطی نمی توان با دقت در نحوه اواز خواندن فنچ ها به نر یا ماده بودن آنها پی برد. گونه هایی مانند منقار مومیِ گوش بنفش، گرنادیر ارغوانی و ملبا از این دسته هستند. تنها راه تشخیص نر یا ماده بودن این گونه ها رها سازی تعدادی از فنچ ها در یک قفس مناسب می باشد و در مرحله بعد باید به طور دقیق و با صبر و حوصله به رفتار آنها توجه نمود. هر گاه پرنده ای آواز طولانی مدت همراه با رقص سر داد و یا شروع به معاشقه با یک پرنده دیگرر نمود بدانید که پرنده فاعل نر است. در این حالت می توانید پرنده مورد نظر را بگیرید و یک حقله که نشان دهنده نر بودن آن می باشد به یک از پاهایش متصل نمایید. لطفا به این نکته توجه نمایید که در برخی از مواقع یک پرنده نر به دنبال پرنده نر دیگری می رود بنابراین پرنده دنبال کننده حتما نر خواهد بود ولی در مورد پرنده دنبال شونده نمی توان مطمئن شد. از علامت های مهم دیگری که می توان در مورد تشخیص فنچ های ماده بیان نمود اینست که فنچی که تخم می گذارد الزاماً ماده خواهد بود. باید به این نکته مهم نیز توجه نمایید که فنچ های ماده بدون حضور فنچ نر قادر نخواهد بود و برای تخم گذاری حتما نیاز به بارور شدن توسط فنچ نر می باشد.