کانیبالیسم یا هم خواری در طیور

بروز شده در : ۱۴۰۰٫۰۶٫۰۹

تولید همواره با مشکلات و مشقت های زیادی رو به رو است و تولید و پرورش طیور نیز از این قضیه مستثنی نبوده و همواره مشکلات خاص خود را داشته و مهم ترین مشکلات نیز به بیماری طیور بر می گردد، کانیبالیسم یا هم خواری یکی از این بیماری هایی می باشد که پرورش دهنگان طیور را گرفتار خود ساخته است، بروز این بیماری در تمامی پرندگان و ماکیان مانند مرغ ، بلدرچین ، بوقلمون و... وجود دارد و هیچ پرنده ای از این بیماری مستثنی نیست. عواملی در تشدید این بیماری دخالت دارند که در ادامه شما را با مهم ترین این عوامل آشنا خواهیم کرد، لطفا با ادامه این مقاله از ایزی باتور همراه باشید.

چکیده مقاله

کانیبالیسم یا هم خواری یک بیماری واگیر دار و روانی در بین طیور می باشد که طی آن پرنده به خود یا بغل دستی خود نوک زده و موجب ایجاد زخم در بدن می شود. بروز و گسترش این بیماری به عواملی مانند تراکم زیاد پرندگان در قفس، جیره غذایی نامناسب، دمای نامناسب، نوردهی نامناسب، وجود پرنده مرده در گله، وجود انگل یا شپش در بدن پرنده و... بستگی دارد. احتمال شیوع این بیماری برای تمامی پرندگانی که به صورت گله ای و انبوه نگهداری می شود، وجود دارد و برای جلوگیری از بروز چنین مشکلی حتما باید اصلاحات لازم را در شرایط محیطی و تغذیه پرنده اعمال نمود.

کانیبالیسم چیست؟

کانیبالیسم یا هم خواری یک رفتار پرخاشگرانه و همراه با خشونت در میان ماکیان می باشد و پرنده بیمار با نوک زدن پرنده کناری دستی خود سعی در تخلیه روانی خود دارد. سایر پرندگان نیز با تقلید از رفتار همین پرنده دچار کانیبالیسم شده و هم قفسی های خود را نوک می زنند و نتیجه آن بروز تلفات در مرغداری می باشد. بنابراین هر پرورش دهنده ای وظیفه خود را باید به نحو احسن انجام دهد تا از بروز این بیماری در پرندگان جلوگیری نماید.

کانیبالیسم یا هم خواری طیور

« کانیبالیسم یا هم خواری طیور »

عوامل دخیل در کانیبالیسم یا هم خواری در طیور

از جمله مهم ترین عواملی که در بروز و تشدید این بیماری دخالت دارند عبارتند از :

 

الف- تراکم زیاد پرندگان در یک محیط بسته :

از این رو می توان گفت که پرندگانی که در قفس و در یک مکان تنگ پرورش داده می شوند، دچار بیماری هم خواری خواهند شد. زیرا در اثر تراکم زیاد آنها و نبود آزادی عمل کافی قدرت تحمل پرنده ها به سر آمده و از طریق نوک زدن به همدیگر سعی در دفع یکدیگر خواهند داشت.

 

ب- دمای زیاد محیط پرورش طیور :

در فصل تابستان که هوا بسیار گرم است و یا در فصل زمستان که میزان گرمای هیتر خارج از کنترل باشد، امکان بروز کانیبالیسم در پرندگان به شدت افزایش خواهد یافت. بنابراین کنترل دمای محیط باید به شدت مورد توجه قرار گیرد.

 

ج- نور بیش از اندازه در محیط پرورش :

اگر میزان نور دهی بیش از 16 ساعت باشد و یا از نور به شدت سفید برای گرمایش یا نور دهی سالن استفاده شود باز امکان کانیبالیسم در آنها وجود خواهد داشت. بنابراین توصیه می گردد اولا از لامپ های آفتابی بدین منظور استفاده شود و دوما میزان نور دهی را به 15 ساعت در روز کاهش دهید.

 

د- کافی نبودن تعداد ابخوری و دانخوری ها :

همانطور که می دانید اگر پرنده ای مزاحم آب یا غذا خوردن پرنده ای دیگر شود، درگیری بین آنها افزایش خواهد یافت. بنابراین برای جلوگیری از بروز این حادثه تعداد دانخوری و آبخوری ها و هم چنین آب و غذای موجود در آنها را افزایش دهید.

 

ه- جیره غذایی نامناسب با سن پرنده :

اگر میزان پروتئین، نمک، میتونین و ... موجود در غذای پرنده تنظیم نباشد، ممکن است با نوک زدن بغل دستی سعی در متوجه ساختن شما داشته باشند. بویژه کمبود نمک در جیره پرندگان این بیماری را تشدید می کند. هم چنین در مواقعی که میزان انرژی موجود در جیره غذایی افزایش و میزان فیبر آن کاهش یابد پرنده جهت تخلیه انرژی اضافی در بدن خود به نوک زدن یکدیگر بتلا خواهند شد.

 

و- بی توجهی به پرنده بیمار یا مرده در بین گله :

اگر پرنده ای بیمار یا مرده در بین گله وجود داشته باشد، سایر پرندگان طبق غریزه ای که دارند به او نوک خواهند زد و اگر سریعا اقدام نشود این حس کنجکاوی به یک عادت و در نتیجه بیماری روانی کانیبالیسم تبدیل خواهد شد.

 

ز- سایر عوامل:

وجود عواملی مانند انگل یا شپش در قسمت خارجی بدن پرنده، نگه داشتن چندین پرنده مختلف در یک قفس، نگهداری پرنده هایی با سن و سال متفاوت و... نیز در بروز کانیبالیسم در پرندگان موثر است.

همخواری مرغ ها

« همخواری مرغ ها »

کانیبالیسم چیست؟

از آنجایی که هر دردی درمانی دارد بنابراین برای مقابله و پیش گیری از شیوع بیماری کانیبالیسم نیز روش هایی وجود دارد که عبارتند از:

۱- افزایش پروتئین در جیره آنها

۲- کاهش تراکم پرندگان موجود در قفس یا سالن، طوری که بین هر کدام نیم متر فاصله باشد.

۳- کاهش شدت نور یا کم کردن ساعات روشنایی

۴- افزودن نمک به آب آشامیدنی انها

۵- قرار دادن آب و غذای کافی و تازه در اختیار پرندگان

۶- افزایش فیبر در جیره غذایی پرنده، گیاهانی مانند شبدر یا علف های هرز دارای فیبر بالایی هستند

۷- سم پاشی محیط و بدن پرنده ها به منظور از بین بردن انگل یا شپش های موجود

۸- افزودن انواع ویتامین ها و مکمل های غذایی به جیره غذایی آنها

۹- خارج سازی سریع پرنده های زخمی ، بیمار یا مرده از محیط

۱۰- و آخرین مرحله نوک چینی می باشد که معمولا در زمان جوجگی صورت می گیرد ولی برای سنین بالاتر نیز کاربرد دارد.

ویدیو توضیحات کامل در مورد کالیبالیسم

برای درک بهتر کالیبالیسم میتوانید ویدیوی آموزشی زیر را مشاهده کنید :

« توضیحات در مورد کالیبالیسم »

کانال تلگرام وبسایت
پیج اینستاگرام وبسایت