مروری بر انواع نژادهای اردک

بروز شده در : ۱۴۰۰٫۰۷٫۲۲

اردک جزء پرنده های آبدوست است که نسبت به دیگر پرنده های آبدوست مانند غاز جثه کوچکتری دارد. این پرنده که از آن به عنوان مرغابی هم یاد می شود دارای نژادهای مختلفی است که از مهمترین آن ها می توان به نژادهای روان ، مسکویی ، پکین و آیلسبری اشاره کرد. در این مقاله قصد داریم شما را با ویژگی های اصلی نژادهای مختلف اردک آشنا کنیم.

اردک مسکویی

« اردک مسکویی »

اردک نژاد مسکویی

خاستگاه اردک نژاد مسکویی به برزیل بر می گردد که در درهه 1960 میلادی در اروپا اهلی شد ، به همین دلیل در کشورهای اروپایی با نام های مختلفی شناخته می شود.

این نژاد از اردک گونه ای از غاز شمرده می شود و پرنده بالغ آن حدود 4.5 تا 5.5 کیلوگرم وزن دارد. گوشت اردک مسکویی نسبت به نژادهای دیگر اردک چربی کمتری دارد. طول مدت جوجه کشی از آن 35 روز است در حالی که طول مدت جوجه کشی از نژادهای دیگر اردک حدود 28 روز است.

سر اردک نژاد مسکویی نسبت به بدن آن بزرگتر است و بر روی صورت آن یک زاییده قرمز رنگ مشاهده می شود. مچ پای ضخیم و نارنجی رنگ دارد. رنگ بال های آن متنوع است که نوع سفید رنگ آن برای پرورش گوشتی مناسب تر است.

اردک آیلسبری

« اردک آیلسبری »

اردک نژاد آیلسبری

این نوع از اردک منسوب به فرانسه است اما برخی از کارشناسان براین عقیده هستند که خاستگاه این نژاد استرالیا است.

اردک های این نژاد همانند اردک های پکین به اردک های انگلیسی معروف هستند.

این نژاد از اردک اگرچه برای تولید گوشت مناسب نیست اما تخم گذار خوبی است و از آن می توان برای تولید تخم استفاده کرد.

اردک آیلسبری سر بزرگ و طولانی دارد به طوری که طول آن به 15 تا 20 سانتی متر می رسد. قفسه سینه آن موازی با سطح زمین است و راه رفتن آن آهسته و آرام است. پاهای آن به رنگ نارنجی و بال هایشبه رنگ سفید و براق است.

اردک پکنی

« اردک پکنی »

اردک نژاد پکنی

اردک نژاد پکنی از لحاظ تجاری هم برای تولید گوشت وهم برای تولید تخم مناسب تر از دو نژاد قبلی است. منشا این نژاد چین است هرچند که طرفداران زیادی در آمریکا و بریتانیا دارد. جوجه اردک های پکینی برای تولید گوشت لذیذی که دارند باید در دمای بالای بالا نگهداری شوند.

سراردک نژاد پکنی بزرگ است و چشم های آن گشاد و تاریک است. دم آن به خوبی گسترش پیدا کرده است. قفسه سینه آن برجسته وعمودی است که به سمت عقب کشیده شده است. پاهای قدرتمند آن به رنگ نارنجی است. بال وپر آن هم سفید رنگ است. این نژاد به دلیل طول دوره پرورش کمی که دارد در ایران مورد توجه پرورش دهندگان است.

اردک دونده هندی

« اردک دونده هندی »

اردک دونده هندی

این نژاد اغلب برای تخمگذاری پرورش داده میشود ؛ چرا که گوشت این پرنده کیفیت معقول ندارد. این اردک ها برخلاف نام آنها بومی کشور چین هستند. بدن و گردن این پرنده ها عمود بر زمین بوده و منقار آنها بزرگ زرد و خاکستری رنگ هستند. این مرغابی ها در تنوع رنگ سفید ، قهوه ای و یا برنزی در طبیعت یافت میشوند. بطور متوسط وزن این پرنده ها ۲ کیلوگرم است و در سال حدود ۲۷۰ عدد تخم میگذارند.

اردک خاکی کمبل

« اردک خاکی کمبل »

اردک خاکی کمبل

اردک خاکی کمبل حاصل ترکیب نژادهای روئن ، دونده هندی و مالارد می باشند. این اردک ها نیز تخمگذاری بالا داشته و اغلب برای تولید تخم پرورش داده میشود. رنگ پرهای بدن به رنگ قهوه ای بوده و سر و گردن پرنده تیره مایل به سز است. پاهای این اردک به رنگ سبز بوده و جنسیت ماده این پرنده در سال حدود ۲۰۰ تخم میگذارد.

اردک روئن

« اردک روئن »

اردک روئن

اردک روئن به دلیل وزن زیاد و گوشتی برای پرورش گوشتی مناسب است. این اردک ها بومی کشور فرانسه بوده و نر و ماده این پرنده ها به آسانی قابل شناسایی هستند. جنسیت نر بدنی تیره داشته و سر و گردنشان به رنگ سبز است. از انتهای گردن نرها حلقه ای سفید رنگ وجود داشته و پایین تنه را از گردن جدا میکند ؛ اما جنس اردک روئن ماده خاکستری است. این اردک ها تخمگذاری پایین داشته و در سال حدود ۷۰ تخم میگذارند.

کانال تلگرام وبسایت
پیج اینستاگرام وبسایت