آشنایی با مرغ و خروس نژاد مرندی

نوشته شده در : ۱۳۹۹٫۰۹٫۲۹

یکی از نژاد های اصیل ایرانی که به شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی تعلق دارد، مرغ و خروس نژاد مرندی است که به دلیل مقاومت بدنی بالا و توانایی زیاد در تولید تخم و هم چنین میزان وزن گیری بالا، مورد توجه افراد زیادی قرار گرفته اند. آنها دارای پرهایی در ساق و انگشتان پای خود هستند که بر محبوبیت آنها افزوده است.

در این نوشته ضمن بررسی تاریخچه ، خصوصیات ظاهری و رفتاری این پرنده ، به نحوه پرورش و تغذیه آنها و مکان مناسب برای نگهداری آنها نیز خواهیم پرداخت. این مرغ دارای شباهت زیادی به مرغ استرالورپ است ، اما جالب است بدانید که مرغ استرالورپ به کشور استرالیا تعلق دارد، اما مرغ مرندی یک نژاد اصیل ایرانی است.

مرغ استرالوپ دارای ریش بلندتری است در حالی که مرغ مرندی از کوتاه ترین ریش برخوردار است. هم چنین ساق و پنجه پاهای مرغ استرالوپ فاقد هر گونه پر است و نکته سوم اینکه مرغ مرندی از لحاظ وزنی و جثه تپل تر از مرغ استرالوپ است.

« مرغ مرندی »

معرفی و تاریخچه کلی مرغ مرندی

زادگاه این مرغ همانطور که از نامش پیداست که به شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی مربوط می شود، شهری که بیشتر اوقات سال خنک بوده و زمستان های بسیار سردی را نیز تجربه می کند، با این اوصاف می توان گفت که مرغ مرندی سرد و گرم چشیده روزگار است و در مقابل بیماری، گرما و سرما مقاومت بالایی را از خود نشان خواهد داد. این مرغ هم قابلیت پرورش در مناطق کوهستانی و سرد را خواهد داشت و هم در مناطق گرم و بیابانی قادر به ادامه حیات خواهد بود.

بررسی خصوصیات و ویژگی های ظاهری مرغ و خروس مرندی

این نژاد از مرغ و خروس اصالتا در رنگ سیاه وجود دارند و وجود هر رنگی به غیر از رنگ سیاه در بدن آنها نشان از وجود ناخالصی در نژاد آنها می باشد. لازم است بدانید که نژاد های ناخالص نسبت به نژادهای اصیل ، مقاومت بدنی کمتری در برابر بیماری ها و سرما و گرما دارند و هم چنین میزان تخم گذاری آنها نیز تا حدی کاهش می یابد.

رنگ پرهای نژاد اصیل مرندی در برابر نور آفتاب به رنگ سبز فسفری می گراید و در تمامی قسمت ها ، حتی دم و پاها، فقط و فقط رنگ های سیاه را مشاهده خواهید کرد. دقت کنید که مرغ و خروس مرندی اصیل هیچ گونه کاکل یا پری در بالای سر خود ندارند و تنها می توان تاج و ریش های قرمز رنگ آنها را مشاهده کرد که در خروس ها بزرگتر از مرغ می باشد.

آنها در سال بالغ بر 180 تخم تولید می کنند و وزن مرغ مرندی بین دو الی دو و نیم کیلو گرم خواهد بود، هم چنین خروس مرندی بین سه الی سه و نیم کیلوگرم می تواند وزن بگیرد. معمولا سن بلوغ آنها در شش ماهگی می باشد و در این سن آماده جفت گیری و تولید تخم خواهند بود.

اما برای پرورش آنها به منظور کشتار، می توان آنها را در سن دو الی سه ماهگی نیز روانه بازار کرد.

آنها پس از رسیدن به بلوغ ، در صورت مناسب دیدن شرایط محیطی و تغذیه ای ، شروع به جفت گیری و تخم گذاری خواهند کرد، در این صورت تخم ها نطفه دار خواهند بود و از آنها میتوان برای تولید جوجه یک روزه مرغ مرندی استفاده کرد.

اما مرغ ها بدون وجود خروس نیز می توانند تخم بگذارنند که در این حالت تخم ها بدون نطفه بوده و برای مصارف خوراکی کاربرد خواهد داشت. برای افزایش میزان تخم گذاری آنها حتما باید از مواد غذایی دارای پروتئین و کلسیم استفاده کنید که در ادامه به انواع مواد غذایی مناسب برای آنها اشاره خواهد شد.

اگر می خواهید مرغ و خروس های مرندی شما خلوص نژاد خود را حفظ کنند، از جفت گیری خروس های متفرقه با آنها جلوگیری کنید و حتما از خروس های اصیل مرندی استفاده کنید.

« مرغ نژاد مرندی »

محیط مناسب برای پرورش و نگهداری مرغ و خروس مرندی

این پرنده در مکان های روستایی و شهری قابل پرورش است. اگر در روستا قرار دارید حتما یک فضای سرسبز و دارای علوفه را برای آنها در نظر بگیرید تا ضمن گشت و گذار در محیط به پیدا کردن غذا نیز مشغول شوند. البته حتما باید از غذای کاملی برخوردار شوند و بدیهی است که تمام مواد غذایی مورد نیاز بدن آنها از طریق علوفه و گیاهان تامین نخواهد شد.

اگر قصد نگهداری از آنها در محیط های شهری را دارید، باید مکانی جداگانه را برای آنها در حیاط خانه در نظر بگیرید و یا از یک انباری و اتاق مجزا استفاده کنید. با توجه به اینکه در انگشتان و ساق پای آنها پر وجود دارد، احتمال شکستن پرها و زخمی شدن انگشتان آنها در بسترهای سفت وجود دارد، برای جلوگیری از این مشکل حتما از پوشال های نرم ، خاک اره و یا کاه در بستر آنها استفاده کنید تا محیطی کاملا مطلوب را برای زندگی آنها فراهم آورید.

اگر آنها را در محیط های بسته پرورش می دهید حتما از فن تهویه استفاده کنید تا آمونیاک حاصل از فضولات آنها از محیط خارج شود، این گاز سمی بوده و بیماری پرنده ها را در پی خواهد داشت.

از دانخوری و آبخوری های مناسب استفاده کنید تا همه پرنده ها به یک اندازه از آب و غذا بهره مند شوند، تراکم آنها را در محیط رعایت کنید تا برای آب و غذا خوردن روی هم نیافتند. معمولا در هر متر مربع ، دو الی سه مرغ و خروس قابل نگهداری خواهد بود. تراکم زیاد آنها سبب گرسنه ماندن برخی از پرنده ها و حتی بروز بیماری همخواری یا کانیبالیسم می شود.

برای جلوگیری از مریض شدن پرنده ها در مواقع سرد سال حتما از بخاری گازی یا برقی استفاده کنید، هم چنین برای جلوگیری از خروج گرما در فصل زمستان ، از دیوار و سقف های دو جداره استفاده کنید که ورق های دوجداره پلی کربنات گزینه مناسبی برای این مورد خواهد بود.

« مرغ مرندی اصل »

تغذیه و مراقبت از مرغ و خروس های مرندی

از آنجایی که مرغ مرندی دارای مقاومت بدنی بالایی می باشد، بنابراین می توان گفت که در کثیف ترین محیط ها نیز دوام خواهد آورد، ولی با این وجود باید همانند سایر پرندگان بهداشت محیطی این پرنده نیز رعایت شود، مدفوع بر جای مانده در کف سالن عامل بسیاری از بیماری ها خواهد بود، بهترین کار پاکیزه نمودن محیط پرورش پرنده است، بهترین کار استفاده از پوشال و تعویض دوره ای آنها می باشد.

هم چنین تغذیه از غذای مانده یا مشترک با سایر حیوانات مانند سگ و گربه احتمال بیماری را در پرنده افزایش خواهد داد. برای مراقبت از مرغ مرندی در مقابل انواع بیماری ها بهتر است بهداشت تغذیه ای آنها رعایت شود و دانخوری و آبخوری آنها به صورت مرتب مورد شستشو قرار بگیرد.

در تغذیه آنها از آب و غذای سالم و تازه استفاده کنید، آب آشامیدنی آنها باید دارای سختی پایین و کاملا قابل شرب باشد تا بیماری های کلیوی را برای آنها در پی نداشته باشد. دانه ها و غلات مورد استفاده حتما باید از فروشگاه های معتبر و دارای مجوز تهیه شده باشد. از انواع میوه و سبزیجات نیز می توانید از تغذیه مرغ و خروس های مرندی استفاده کنید، این مواد به تامین مواد معدنی و ویتامین های بدن پرنده کمک می کند.

لازم به ذکر است که اکثر بیماری های پرندگان ویروسی و واگیردار بوده و در صورت عدم توجه می تواند کل گله را درگیر خود کند. بنابراین بررسی وضعیت پرنده ها و شناسایی و قرنطینه به موقع پرنده های بیمار ، به افزایش سلامت گله کمک خواهد کرد و حتما با مشورت دامپزشک ، داروها و واکسن های لازم را تهیه و تزریق کنید.